About • Ulrika Frida

Ulrika Frida (Ludwigsburg, Germany 1965)

Ulrika Frida is a Dutch/German photographer and studied part-time at the Royal Academy of Fine Arts in Antwerp, completing it in 2019. Her work is mainly concerned with issues related to origins, memory and the visualization of internal images.

Heimat is a search in images for being uprooted, images are used as an instrument to shed light on the unconscious, the uncomfortable. In the series Heimat, Ulrika Frida shows the guilty landscape as a silent witness and reports on the search for identity with maximum use of black tones as a magnifying glass on markings, the impression left by something that was previously present.

In fact, unconscious impressions are completely preserved and somehow present within ourselves. The essence of the original medium of photography, namely the exposure of film by opening the shutter, can be compared to the exposure of the human psyche to indelible impressions. These exposures are shown in the Spectral Evidence series.

In the Portraits series, as much expression, light and composition as possible have been omitted to get beyond the ego, beyond the self, beyond space and time, to a minimalist timeless essence of the portrait.

Ulrika Frida (Ludwigsburg, Duitsland 1965)

Ulrika Frida is een Nederlands/Duitse fotograaf en studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen in deeltijd afgerond in 2019. Haar werk houdt zich vooral bezig met kwesties, die verband houden met oorsprong, herinnering en de visualisatie van interne beelden.

Heimat is een zoektocht in beeld naar ontworteld zijn, beeld wordt ingezet als instrument om licht te werpen op het onbewuste, het ongemakkelijke. In de serie Heimat toont Ulrika Frida, het schuldige landschap als stille getuige, en doet verslag van het zoeken naar identiteit met maximale inzet van zwarttinten als vergrootglas op markeringen, de indruk, die achtergelaten is door iets dat eerder aanwezig was.

Onbewuste indrukken blijven in feite geheel bewaard en zijn op een of andere manier aanwezig in onszelf. De essentie van het oorspronkelijke medium fotografie namelijk de belichting van film door opening van de sluiter, is te vergelijken met de blootstelling van de menselijke psyche aan onuitwisbare indrukken. Deze exposures worden getoond in de serie Spectral Evidence.

In de serie Portraits is zoveel mogelijk expressie, licht en compositie weggelaten om voorbij het ego, voorbij het zelf, voorbij ruimte en tijd, bij een minimalistische tijdloze essentie van het portret te komen.